دوستت دارم

دوستت دارم
نه تنها برای آن چه که هستی
بلکه برای آن چه که هستم
دوستت دارم
نه تنها برای آن چه که از خود ساخته ای
بلکه برای آنچه که از من می سازی
دوستت دارم
چون بخشی از وجودم را تو شکوفا می کنی
دوستت دارم
چون دست بر دل فسرده ام می نهی
زنگارهای بی ارزش و بی مقدار سویی می زنی
نور می تابانی بر گنجینه های پنهانی که
تاکنون در عالم مانده بودند
بی هیچ تماسی با کلامی و یا اشارتی
به این توانا گشته ای
چون خود بودی
شاید دوست بودن در نهایت به همین معنا باشد

دسته ها :

چهارشنبه نهم 11 1387